استفاده کنندگان از صورتهای مالی نیازمند اطلاعاتی در خصوص چگونگی ایجاد و مصرف وجه نقد توسط واحد تجاری هستند با توجه به این که ترازنامه و صورت سود و زیان قادر به انعکاس این موضوع نیستند لذا تهیه و ارائه یک صورت مالی اساسی تحت عنوانی صورت جریان وجوه نقد الزامی ست. صورت جریان وجوه نقد گزارشی ست که اطلاعات مربوط به جریان وجوه نقد واحد تجاری را طی یک دوره زمانی معین نشان می دهند.
تفاوت اساسی صورت جریان وجوه نقد با ترازنامه و صورت سود وزیان این است که دو صورت فوق (ترازنامه صورت سود وزیان) از مبنای تعهدی جهت گزارشگری استفاده می کنند اما صورت جریان وجوه نقد از مبنای نقدی استفاده می کنند. هدف از تهیه صورت جریان وجوه نقد بررسی دلائل تغییرات وجوه نقد در طی دوره می باشد.
بر طبق استاندارد شماره ۲ ایران صورت جریان وجوه نقد به ترتیب عبارتند از :
تفاوت استانداردهای بین المللی و استانداردهای ایران در ارتباط با صورت جریان وجوه نقد تفکیک بازده سرمایه گذاری و سود پرداختی بابت تامین مالی و مالیات بر درآمد باعنوان قسمت های جداگانه در صورت جریان وجوه نقد که این امر باعث می شود که صورت جریان وجوه نقد از ۵ قسمت تشکیل شود اما بر اساس استانداردهای بین المللی از ۳ قسمت تشکلیل می شود.
عبارت است از فعالیت های اصلی و مستمر مولد درآمدهای عملیاتی واحد تجاری می باشند این فعالیت ها نشان دهنده تولید و فروش کالا و ارائه خدمات است و هزینه ها و درآمدهای مرتبط با آن در تعیین سود وزیان عملیاتی در صورت سود و زیان نشان داده می شود جریان های نقدی مرتبط با این نوع فعالیت عبارتند از :
در برگیرنده ی دریافت های حاصل از مالکیت سرمایه گذاریها و سود دریافتی از بابت سپرده ی سرمایه گذاری های کوتاه مدت و بلند مدت بنکی و نیز پرداخت های انجام شده به تامین کنندگان منابع مالی جریان های نقدی مرتبط با این نوع فعالیت عبارتند از:
جریان های نقدی مرتبط با مالیات بر درآمد تنها منحصر به پرداخت ها یاعلی الحساب های پرداختی از بابت مالیات بر درآمد و یا استرداد مبالغ پرداختی از این بابت است (منظور از مالیات ، مالیات بر درآمد ماده ۱۰۵ مالیات های مستقیم.)
مالیات هایی از قبیل تکلیفی ماده ۱۰۴ قانون مالیات های مستقیم (۳%) ، مالیات بر ارزش افزوده (۵%) همگی جزو فعالیت های عملیاتی محسوب می شوند نه جزء مالیات بر درآمد.